VC -Rio

Rio is het bewijs dat een kat op straat niet leeft, maar overleeft.

Ze kennen hem sinds begin 2018, toen hij zich liet zien in een gebied dicht bij het huis van een vrijwilliger, maar hij zou wegrennen als je dichterbij probeerde te komen. Enige tijd later zagen ze hem niet meer. 

In 2020 begon hij hun kolonie te naderen om te eten. En beetje bij beetje bleef hij daar. Het was nog steeds een angstige kat maar ze hebben hem kunnen vangen voor sterilisatie.

Het was een grote en mooie kat, die dichterbij kwam maar altijd afstand hield.

Tijdens de winters merkten ze dat zijn ademhaling wat verslechterde, want hoewel hij ergens kon schuilen, bracht hij veel tijd door in de regen. Ze bleven proberen om zijn vertrouwen te winnen. Elke keer kwam hij een beetje dichter bij eten.

Toen deze winter begon, was het vertrouwen in zijn verzorger kleiner, hij had bijna eten binnen handbereik, maar hij zou weg rennen als hij hem probeerde aan te raken. Toen de winter erger werd, kelderde zijn gezondheid, had hij een loopneus en moeite met ademhalen. Ze zijn erin geslaagd hem te vangen voor een grondige inspectie in de dierenartskliniek en het nieuws was niet goed:
- hij was sinds de castratie in 2020 veel afgevallen, hij ging van meer dan 7 kg naar iets meer dan 4 kg
- positief getest op katachtige immunodeficiëntie
- had wat artrose
- Sinds ze merkten dat hij mank liep, zagen ze dat hij pododermatitis had, zijn kussentjes waren erg ontstoken
- en dat de longen niet waren aangetast, dat het een probleem was van de bovenste luchtwegen

Ze hadden geen plek om hem te houden, dus injecteerden ze hem met alle behandelingen die hij nodig had en keerde hij terug naar de kolonie.

Naarmate de dagen verstreken begonnen ze hem beter op te merken en dat hij op zoek was naar wat contact. Elke dag dat dat contact toenam, vond hij het heerlijk om gekrabd te worden, liet hij hun zijn buik zien en uiteindelijk accepteerde hij het om op de schoot van zijn verzorger te zijn.

Toen Señor Don Gato, een medekolonie, een ander pleeggezin vond, nam zijn verzorger hem mee naar huis.

Hij is al enkele weken weg van de kou en de regen... en zijn fysieke conditie is veel verbeterd, maar hij wil geen fysiek contact met zijn verzorger. Ze hopen dat hij na verloop van tijd zijn angst kan verliezen, kan herstellen en een thuis kan vinden dat hij zo hard verdient.