Capitán vertelt deel 1

Nou hier ben ik dan. Na een lange reis ben ik eindelijk bij het huis van mijn nieuwe baasjes aangekomen. Vond het zo spannend, want ik wist natuurlijk niet hoe zij in het echt zijn.
Had al veel over mijn nieuwe baasjes gehoord, maar toch............je weet maar nooit hè,
Was best een beetje zenuwachtig maar gelukkig was dat helemaal niet nodig.
Toen Fatima mij naar mijn nieuwe vrouwtje bracht voelde ik meteen de warmte waarmee ze mij altijd al op afstand had omringd en haar liefdevolle blik vergeet ik nooit van mijn leven meer. Oh wat voelde ik mij toen gelukkig en blij en wist meteen dat dit wederzijds was.
Heel jammer dat Canelo, dat is dan mijn nieuwe speelmakker met het andere baasje er niet bij kon zijn. Zij zouden pas de volgende dag uit Spanje aankomen.
Ook dat was weer spannend voor mij want hoe zou Canelo op mij reageren. Vond het best een beetje eng hoor, dat mogen jullie best weten. In Chiripaina had ik veel vriendjes waar ik leuk mee kon spelen en rennnen. Maar mijn angst verdween als sneeuw voor de zon toen mijn andere baasje met zijn busje aankwam en mij met Canelo liet kennis maken.

Ja.........en nu komt het, wil jullie zo graag laten zien hoe het gegaan was. Een meneer die Edwin heet heeft een filmpje hier over gemaakt, maar ja mijn vrouwtje is hier niet zo handig in en het filmpje komt er gewoonweg niet door. Hier kun je namelijk op zien hoe Canelo en ik elkaar voor het eerst zagen. Wat ben ik toch een geluksvogel. Canelo kwispelde met zijn staart en ik werd meteen geaccepteerd. Had het natuurlijk wel kunnen weten want mij was al verteld dat Canelo een Podenco was en Podenco's weet ik uit ervaring zijn hele lieve sociale vriendjes.
Kijk maar naar deze foto's. Heb me vanaf het begin zo thuis gevoeld en met Canelo erbij is mijn leventje helemaal compleet.
Zien jullie hoeveel ruimte wij hebben. We mogen spelen en rennen hoeveel we willen en achter in de tuin hebben wij een hele grote ren voor als onze baasjes er niet zijn.
We mogen zelfs in de garage komen waar een hele mooie ruimte voor ons is gemaakt met een warme mand een lekkere luie stoel met een deken er op en een groot hok waar Canelo en ik met z'n 2en in kunnen liggen.
Wanneer onze baasjes weer thuis zijn slapen we in de serre of in de keuken want overal zijn lekkere plekjes voor ons gemaakt.
Wat ook leuk is dat zelfs de katten mij aardig vinden. In het begin blaasden ze wel naar mij maar nu vinden ze het goed dat ik af en toe bij hun in de woonkamer kom.
Hier krijgen jullie ook gauw foto's van te zien en hopelijk krijgt mijn vrouwtje het voor elkaar om het filmpje hier op te zetten.

OOOOOOOOOh, ik heb al zoveel meegemaakt, allemaal leuke dingen, maar dat vertel ik jullie de volgende keer.

Poot van mij en Canelo.

Nou echt fijn om te lezen dat het goed gaat zeg!
Maar heb blijkbaar wat gemist of ik lees verkeert(sorry)
Maar je hebt nu 2 fosters thuis?

Sjonge zeg!

geweldig om te lezen Jacqueline.
Ben zo blij voor jou en Capitan maar ook voor Canelo dat hij een vriendje nu heeft om heerlijk mee te spelen

wat een geweldig nieuws dat jullie het zo goed met elkaar overweg kunnen ...vriendjes voor het leven
en wat een mooie grote ruimte daar kunnen jullie wel lekker je gang gaan.
leuke foto's

Onze Canelo was geen fosterhond. Wel hebben wij hem zwervend langs een drukke weg gevonden in Spanje. Canelo hebben wij zelf naar Nederland gebracht.

Het verhaal van Canelo is te lezen op de site van Podencoworld.nl bij mijn Podencoverhaal aan linkerzijde van de homepage.

Veel leesplezier Frederike.

oh Capitán, wat geweldig om je zó te zien!! Je hebt 't wel getroffen hé, niet alleen een mandje om te liggen, maar zo te zien mag je (bijna) overal liggen. En dan ook nog Canelo om mee te spelen (want daar waren Jacqueline en Jan toch ook een beetje huiverig voor) en de katten ..
Oh jochie, ik kijk uit naar volgende foto's en misschien zelfs wel een filmpje.
Groetjes uit Spanje en treur maar niet, want de regen valt hier weer en ondanks dat 't hier wel 10 graden warmer is dan in Nederland, is 't nog steeds geen voorjaar.

Suuuuper Jacqueline!!! Wat fijn dat het zo goed gaat tussen Canelo en Capitan. Dat is toch altijd weer de vraag als je er een hond bijneemt.
Hartstikke goed hoe ze nu al zo met elkaar spelen.

Wat leuk om te zien dat Capitan al zo gewend is en dat het zo goed gaat met je andere hond. Maar inderdaad podenco's zijn zo sociaal dat kan haast niet mis gaan. Ik kijk ook al uit naar je filmpje, lijkt me heel leuk om te zien.

Nou ja zeg, zo van oh hoi ben jij er ook haha
Net of ze elkaar al jaren kennen.
Jee zeg echt ongelofelijk dit

Ja hè, het blijft ongelofelijk. Er ging in het eerste begin iets mis met het opnemen van dit filmpje, vandaar dat het net niet te zien was dat Canelo heel onstuimig reageerde.
Moet me altijd schrap zetten voor zijn eerste begroeting, dan is ie helemaal door het dolle heen. Was ook voor het eerst dat er werd gefilmd met onze fotocamera.

Maar dit neemt niet weg dat de rest van het filmpje toch heel leuk geslaagd is.
Met dank aan Harriët, die me per e-mail duidelijk heeft uitgelegd hoe ik dit filmpje op youtube moet zetten.

Nah dat ziet er idd geweldig uit!
idd alsof ze mekaar al jaren kennen. Echt zo van..ja..en...wat nu? waar doen jullie nu moeilijk over dan?

Hartstikke mooi dat het zo goed gaat met die twee!

Zo lekker rustig zoals die 2 (honden bedoel ik ) op elkaar reageren. Even lijkt 't alsof Capitán een beetje bang is, bij de bus, ik kreeg 't gevoel erbij 'verdorie, een bus, dadelijk moet ik weer mee, weet je wat, ik draai me om'.
Jacq, je schreef dat Capitán nu getrimd is, ben benieuwd! hoe hij er nu uitziet.
En hoe is 't met z'n oortjes, oorontsteking weg?

Heerlijk! Het is inderdaad net alsof ze elkaar al jaren kennen! Jullie hebben het getroffen kanjers!

Wat is dit filmpje leuk.
Kan hier zo van genieten dat ik 2 kanjers zie die gelukkig zijn.

wat leeeuukkkkkkkk
geweldig zo als ze samen zijn........wat is Canelo mooi zeg
heel leuk filmpje met je 2 geweldige mooie kanjers