GEADOPTEERD - Chiripaina - Capitán

Wat een mooie fotos van Capitan zeg, heel leuk die slideshow, zo echt. Ja, je kunt iedere dag afstrepen, we zitten al bijna in April hoor. Lieve knufff

Hoeveel nachtjes slapen nog?

Teveel nachtjes slapen nog. Capitan komt in het weekend van 23/24 april.
Is ook zoooooooooo spannend. Deze nachtjes zijn zo kort, ben veel te druk in mijn bolletje.

Nah helemaal te gek hoor! Dat is over 1,5 week al joh!
Ja ik weet het...duurt jou tuurlijk allemaal veel te lang!
Kan me voorstellen dat je de zenuwen door je lijf gieren en niet echt fijne nachten hebt nu.

Nog ff volhouden meid!
En dan kan je je grote vriend helamaal doodknuffelen!(nou ja..doe dat dan maar weer niet! )

Nog heel even Jacqueline en dan is het zo ver. Ik begrijp wat er allemaal in je hoofd omgaat.

Spannend hè.

Vandaag is Fatima met Capitan naar de dierenarts geweest om zijn oren te laten controleren en een aantal testen te laten doen. Capitan wordt getest op Leishmania, Ehrlichiose en filaria ..ik denk dat dit filariasis is ( tropische ziekte die wordt veroorzaakt door draadwormen (filariae)

Capitan is zeer goed bij de dierenarts maar heeft geklaagd toen ze naar zijn oren gingen kijken. Hij heeft nu een andere antibiotica er voor gekregen en druppeltjes, Capitan heeft namelijk een infectie in zijn rechteroor.

Capitan is nu bij Fatmia in huis en morgen gaat hij in bad en wordt hij geborsteld en voorbereidt op zijn reis naar Nederland.

Het komt allemaal goed lieve Capitán. Je krijgt de allerbeste zorg die er is daar kun je van op aan.
Wat er ook uit de test mag komen, je blijft altijd welkom. Ik laat je nu echt nooit meer gaan lieve kameraad.

Word zo blij elke keer als ik mooie foto's van je zie en binnenkort ga ik je elke dag echt zien, kun je je voorstellen hoe ik me dan voel?

Tot gauw lieve Capitán.
Dikke knuf

Ach, die lieve Capitan toch Hij moest eens weten wat hem te wachten staat. Een heerlijke gouden mand en de beste verzorging ooit. Ik ben zo blij voor hem en ook voor Jacqueline natuurlijk. Hoop dat hij snel van die oorontsteking af is.

zo wat kan ik daar blij van worden,dat hij geadopteerd is. veel geluk samen.

Hallo allemaal,

Nog precies 1 week en dan...........kan ik eindelijk Capitán in mijn armen sluiten want zondag 25 april is het zover. Tsjonge zeg wat duurden de weken lang, ik kon nergens anders meer aan denken. Wordt nu al emotioneel als ik er aan denk maar gelukkig word ik hierin gesteund, ook al is het alleen op afstand. Dit te weten doet me enorm goed.
Capitán heeft altijd een speciaal plekje bij me gehad en mijn gevoel zegt dat hij mij ook geluk komt brengen, hier heb ik naar toe geleefd..........dit is geluk.

Capitán, ik wacht op je, een hele voorspoedige reis lieverd.

heel veel geluk samen!!!!!!ik wil wel fotos zien hoor!
sterkte met je zenuwen hihihih

oooh wat spannend.........
hij ziet er super mooi uit.......

Het aftellen is begonnen, de spanning stijgt..........
Veel succes met de aankomst van Capitan en veel geluk samen!

Nog even en dan kan je samen genieten.

Ik hoop dat je vanacht kan slapen.
Ik zou ook bloednerveus zijn.
Kan mij voorstellen dat de weken erg lang hebben geduurd.

Als ik er nu al aan denk dat jullie morgen elkaar gaan ontmoeten, springen bij mij de traantjes al in de ogen.
Heel veel geluk samen!!!!

nog een aantal uurtjes en je kanjer kan je lekekr knuffelen
heeel veeel geluk samen en we zien nog wel een paar foto's van je kanjer

Jacqueline, het is bijna zover. Het zijn geen dagen meer maar slechts nog uren.
Wat ongelooflijk spannend! Ik zal zeker aan jullie denken morgenochtend.
En ja, ook ik kan bijna niet wachten op de foto's. Geniet van het unieke
moment morgen als de auto met Capitan voor je deur stopt. Alle goeds toegewenst!

Wat spannend Jacqueline, ik ben ook ontzettend benieuwd naar foto's van jullie saampjes!
Hij komt je vast veel geluk brengen deze lieverd !! Harriet zou ook komen kijken toch

Nog 9 uurtjes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vanochtend om 9 uur heel sterk aan je gedacht en ben reuze benieuwd of alles goed is gegaan!!

Een voorproefje, de rest van de foto's zet ik vanavond erop

Nou daar is ie eindelijk dan! Capitan!!!

Zo te zien zit het wel snor met jullie 2!

Heel veel plezier samen,maar dat zal vast wel lukken!

Ben tuurlijk wel erg schierig hoe het allemaal gegaan is en tuurlijk nog meer foto's!

Ahhh wat een vertederend plaatje!!! Ik ben ook heel erg nieuwsgierig naar de rest van de foto's.
Jacqueline is nu vast aan het knuffelen haha

van deze foto's wordt ik weer eens helemaal blij. veel geluk samen!!!!!

Jeetje wat erg zeg!
Dat mensen dit doen echt vreselijk!

Ik hoop dat hij de weg naar huis vind en gauw thuis komt.... :35:

Rosalba schreef:Jeetje wat erg zeg!
Dat mensen dit doen echt vreselijk!

Ik hoop dat hij de weg naar huis vind en gauw thuis komt....

Capitan heeft de weg naar huis (asiel chiripaina) gevonden en is door zijn fosterbaasje Jacquline geadopteerd en naar Nederland gekomen

oooh wat goed :38:
Dat had ik niet gelezen....
Top!
Dat is dus mogelijk......mmm ok... goed dat ik dat weet... ga er eens over nadenken.....

Het is een geweldige ervaring Rosalba om je eigen fosterdier te adopteren.
Toen Capitán uit het asiel gestolen werd heb ik zo met hem meegeleefd en kreeg hem niet uit mijn hoofd. Er gaan zoveel emotie's door je heen. Diep van binnen voelde ik eigenlijk al dat ik hem nooit kon loslaten. Zelfs op afstand kun je een "band" met je fosterdier opbouwen.

Bijna 5 maanden woont Capitán nu bij ons, voor mij lijken het 5 jaren en het lijkt erop dat Capitán zelf het ook zo ervaart alsof ook hij het toen aanvoelde.
Vanaf het begin was het zo vertrouwd tussen Capitán en mij, dat kan ik niet uitleggen.
Ach, wie weet overkomt jou dit ook en dan weet je precies wat ik bedoel.

Groetjes,
Jacqueline

Goh Capitan?
Nog wat meegemaakt?
Hoop dat het nog steeds zo goed met jou en je vriendje gaat!

Hallo lieve mensen,

Goed dat jullie mij er aan helpen herinneren. Ik heb al een tijdje niets meer van mij laten horen.
Is niet netjes van mij hè. Jullie hebben altijd zo met mij meegeleefd, maar ben jullie echt niet vergeten hoor. Mijn leven is ook zo veranderd en heb veel nieuwe vriendjes gemaakt in het park. Enne..............ik mag altijd los lopen. "s Morgens in een klein parkje met een grote vijver en een hele grote grasheuvel waar ik heerlijk over heen mag rennen en 's avonds gaan wij naar het grote park waar al onze vriendjes bij elkaar komen.
Soms lijkt het alsof ik droom want ik heb nooit geweten dat het leven zo mooi kan zijn.
En dromen doe ik bijna elke dag. Canelo en ik mogen heerlijk in de keuken slapen en onze baasjes zitten daar ook veel en soms komen de nare beelden van vroeger terug in mijn dromen. Maar dan is mijn vrouwtje er om me te troosten en liefdevol toe te spreken.
Dan open ik eventjes mijn ogen en zie haar liefde voor mij in haar ogen om daarna weer heerlijk in een diepe slaap weg te zakken.

Maar ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik nog niets ben afgevallen hoor. Het ruikt ook altijd zo lekker in de keuken en onze baasjes weten altijd precies wat we bedoelen als Canelo en ik op een bepaalde manier kijken. Niet dat we bedelen hoor, wij wachten altijd netjes af, ahumm.

Eigenlijk hebben wij een te gek leven en denk nog vaak aan mijn lotgenootjes van de straat die het niet zo getroffen hebben.
Mijn baasjes hebben mij beloofd dat ze mijn lotgenootjes nooit in de steek zullen laten en dat zij ze altijd zal blijven steunen. Dat is een hele troost voor mij.

De volgende keer zal ik niet zo lang op me laten wachten en zal dan weer een lang verhaal schrijven. Want als alles goed gaat ga ik met Canelo een paar weken in januari op vakantie naar Spanje en leren wij daar andere vriendjes kennen. Ook daar zijn zwerfdiertjes om het huis die onze baasjes verzorgen.
Tot dan. Heel veel knuffels van Canelo en mij.

Vorig jaar 24 januari 2010 zat ik alleen in de kamer tv te kijken toen er een smsje binnen kwam.
De tijd op mijn mobiel, 22.33 uur. Ik schrok hiervan want die 33 min. heeft voor mij een speciale betekenis. Het smsje was van Harriët. Haar berichtje bevatte 3 woorden.
CAPITÁN IS TERUG. Dit moment zal ik nooit vergeten. Ik was als verdoofd en kon het haast niet geloven. Toen ik enigszins weer bij mijn positieven was heb ik Jan het goede nieuws verteld. Hij zat in de keuken tv te kijken met Canelo naast zich in de mand. Ook hij reageerde verwonderd. Direct er na ben ik op het forum gaan kijken en las het bericht van Chiripaina.
De tranen stroomden over mijn wangen van geluk en alle emoties.

Morgen is het precies 1 jaar geleden. Waar blijft de tijd. Denk ook nog vaak aan al die lieve en warme reacties die Capitán en ik van jullie mochten ontvangen.
Het ontroerde me en deed me goed in de periode dat Capitán weg was.

En nu............Capitán is in de wolken want vorige week zondag mocht hij met het baasje en Canelo mee naar Spanje en geniet volop van zijn leven.

ah zit met kippevel en met tranen in mijn ogen je bericht te lezen, ook ik herinner het me nog zo goed. Ik zat te trillen toen ik de mail kreeg dat Captián terug was en dacht oh ik moet gelijk Jacquline dit vertellen. Het smsje viel niet mee want jee wat trilden mijn handen haha, gossie wat een emoties.

Het is allemaal zo onwerkelijk en wat is de tijd snel gegaan.
De hele geschiedenis van Captián is en blijft voor mij een wondertje en iets heel speciaals.

Ik weet niet wie blijer was jij of ik haha toen ik hoorde dat je Capitán ging adopteren.
Capitán zou veilig zijn en een leven krijgen die hij nooit gekend had, een leven vol liefde.
Ik wist dat Capitán bij jullie de gelukkigste hond zou worden die op aarde zou lopen en dit alles
maakte me zo gelukkig.

Ach het is een speciaal beertje die mijn hart gestolen heeft en daar ook altijd een speciaal plaatsje zal hebben.

We herinneren ons goed wanneer Fatima belde ons erg opgewonden, roepen dat hij een bijzonder goed nieuws gehad, het was heel onwerkelijk en ongelooflijk ...
Toen we de deur uit de auto Capitan y. geopend .. riepen allen met geluk te zien ...
Dan hebben we het huis binnen en schreeuwde om Capitan alsof hij kon begrijpen. Met hem schreef, voordat we het bericht door naar vrienden in Nederland, Jacqueline voor de particuliere en alle het forum ... Het was moeilijk, want we waren erg nerveus ...
En enige tijd later, geef ons het heuglijke nieuws dat ze vond haar ware thuis ... Hoe bijzonder! ... Een gelukkig nieuws voor een hond die echt verdienen het geluk ...
Kapitein, maar in de verte, je bent in onze harten, voor uw bijzondere verhaal ...
Hopelijk blijven we foto's van jezelf, gelukkig te zijn!
Dank u wel, Jaqueline, een liefde voor Capitan!
:35:

Wat gaat de tijd toch ongelooflijk snel. Capitan al weer een jaar bij jou Jacqueline. Ik weet het als de dag van gisteren, het bericht dat hij terug was.
In mijn verbeelding zie ik nog Fatima lopen in haar nachtkleding hahahaa. Het was fantastisch nieuws en haast niet te geloven dat hij weer terug was. Wat waren we ontroerd en blij allemaal.
Ik vond het geweldig dat jij er altijd in bent blijven geloven.

Ik weet nog dat je schreef dat je bang was dat het een weglopertje onderweg naar Spanje zou zijn en lees nu dat hij mee geweest is.Dus alles is goed gegaan.
Ik hoop dat je nog lang van hem mag blijven genieten. :35:

Hallo allemaal,

Mijn baasjes hebben mij gevraagd of ik alvast een voorproefje wil schrijven over mijn Spanje avonturen. Lieve Capitán zegt vrouwtje, je hebt beloofd dat je niet meer zo lang op je zou laten wachten. En ja, wat doe je als gehoorzame hond. Ik wil ze niet teleurstellen want ik houd heel veel van mijn baasjes. Ik vind het ook zo moeilijk, ik maak zo veel mee dat ik niet weet waar ik moet beginnen. O ja, met de voorbereidingen maar.
Herinneren jullie je het filmpje nog van mijn aankomst? Nou dat is dus het bedrijfsbusje van mijn baasje. De 2 zitter werd er uitgehaald omdat vrouwtje niet mee kon gaan en op die plek kwam een ruimte vrij voor Canelo en mij.
Tussen de stoel van baasje en deze ruimte heeft baasje van hout een paneel gemaakt met gaas ertussen zodat wij tijdens het rijden baasje niet zouden hinderen maar hem wel kunnen zien. Het leuke hiervan is dat wij erbij mochten zijn toen het gemaakt werd. Het was passen en meten hoor en daarna maakten wij een paar proefritjes. Wat een geweldige ervaring.

Toen kwam de dag van vertrek. Een lekkere dikke deken op de grond. Allebei een heerlijke bot en daar gingen we. Oh wat was dat spannend zeg. Canelo werd helemaal nerveus van mij. Canelo heeft dit vaker meegemaakt maar voor mij was dit helemaal nieuw. Begrijpelijk toch?
Wij moesten wel ons tuig om voor de veiligheid en we werden voor de reis aan een ketting gelegd want dan kan baasje ons makkelijker uitlaten en hoeft hij niet bang te zijn dat we uit enthousiasme zomaar de weg oprennen wanneer hij de deur open doet.


Het was een hele lange reis maar vervelend was het niet hoor. Baasje had heel veel lekkere broodjes meegenomen voor onderweg en ja jullie snappen het al. Canelo en ik kregen een heleboel lekkere hapjes ervan mee. Als baasje moe werd stopte hij op een vrachtwagenparkeerplaats en ging hij een poosje slapen en pasten wij op baasje dat hem niets zou overkomen. Wij waren een goed team samen.



Eindelijk na ruim 24 uur, baasje stopte vaak voor ons, kwamen wij aan bij ons 2e thuis.

En wat er toen allemaal gebeurde vertel ik een andere keer.

Tot dan.

Poot van Canelo en mij.

Zit met smart te wachten op de rest Jacqueline, vind het zo'n geweldig verhaal

groetjes, Yvonne :35:

Hallo hier ben ik weer. Het was stralend mooi weer toen wij aankwamen. De zon scheen en het was ongeveer 20 graden. Toen wij het huis naderden werd Canelo onrustig en popelde om er uit te mogen. Canelo had mij al het een ander verteld en hij vertelde dit zo levendig dat mijn Spaans bloed sneller begon te stromen.
We reden van de hoofdweg af en sloegen een smal weggetje in.



Baasje opende het raam en ik snoof de geur van sinaasappels al op. Mijn hart begon sneller te kloppen.
"Cappi, zei Canelo tegen mij, zodra je merkt dat wij iets omhoog rijden en sinaasappels ruikt, zijn we er". Baasje stopte en opende de grote schuifpoort. Hij reed de bus het terrein op en deed de deur voor ons open. Voor mij ging een nieuwe wereld open.
Ik ben terug in mijn thuisland, waar ik geboren ben maar dan onder aangename omstandigheden. Dit is nu mijn 2e thuis. CASA JACOMO.



Hier een paar foto's van ons huis en de grote tuin.

Sorry mensen, mijn verhaal is nog niet af. Vrouwtje zegt dat er iets is mis gegaan.
Ga toch weer een poging wagen hoor.

Bij Casa Jacomo werden wij begroet door hele vriendelijke jonge mensen. En zowaar kwam een andere hondenvriendje om de hoek kijken. Zij heet Zita en hij heet Reno als ik het goed had verstaan. Zij passen op het huis als er niemand is en Raffi, zo heet onze nieuwe vriend is daar zwervend in de buurt aangetroffen.Later hoorde ik zijn verhaal waar ik even verdrietig van werd. Er kwamen nare herinneringen naar boven, dit was zo herkenbaar voor mij. Heel even maar hoor en vermande mij snel. Hier wil ik liever niet aan terug denken.
Hier wil ik liever niet aan terug denken.




Als eerste wilde ik de tuin verkennen. Aan de achterkant was de tuin afgezet met gaas en aan de voorkant een muur.



Canelo was een goede gids en ik genoot van de geur, de prachtige omgeving en de Spaanse zon. Ik voelde mij er direct thuis. Canelo en ik moesten wel aan Raffi wennen en andersom natuurlijk ook. Maar nu is het dikke mik hoor. Canelo past zich in iedere situatie makkelijk aan en heeft Raffi helemaal geaccepteerd maar Canelo blijft de baas, dat heeft hij duidelijk laten weten. En ja, als Canelo dit kan, kan ik het natuurlijk ook. Canelo is mijn grote voorbeeld. Toen wij eenmaal wisten wat wij aan elkaar hadden zijn we echte vrienden geworden. En wat voor vrienden. Onze belevenissen vertel ik later.
Tot gauw maar weer want word een beetje moe van het schrijven. Er gaat ook zoveel in mijn koppie om.

Jeetje je hebt weer heel wat mee gemaakt!
Zal idd wel heel erg spannend geweest zijn allemaal! Mooi hoor dat je weer even in je thuisland bent geweest en nog een vriendje erbij hebt!

Hoop dat je ervan hebt genoten! Of ben je daar nog?

Zo, heb effe een tukkie gedaan en ga weer verder met mijn verhaal. Heb geweldig genoten van alles maar ben nu alweer 3 weken terug. Zoals jullie op de foto's kunnen zien heeft Raffi een kap op omdat hij net gecastreerd was.



Had met Raffi te doen omdat hij het rustig aan moest doen. Elke ochtend rennen wij het pad omhoog en Canelo was zo super snel, daar konden wij niet tegen op. Mijn conditie is hierdoor omhoog gegaan en ben echt trots op mezelf. Elke dag is het feest. Lekker los lopen en rennen. Wat wil je met zoveel ruimte er omheen en bijna geen verkeer.

Wij zijn ook op bezoek geweest bij Gabriëla die een dierenpension heeft en ook zwerfhonden opvangt als zij in nood verkeren. Oh wat ben ik toch een bofferd, heb echt alles wat ik mij maar wensen kan. Geen moment hebben wij ons daar verveeld.





Ook hadden wij baasje geholpen met het schoonmaken van het zwembad.



Dat was veel werk. Eerst al het water eruit. Reinigen en het water er weer in. Daar snapte ik nou niets van hè. Het water was voor mij goed genoeg hoor en toch moest het gebeuren zei baasje.

Voordat wij naar huis gingen hebben wij afscheid genomen van een Duits echtpaar die een Podencovrouwtje hebben.
Als pup gevonden bij een vuilstortplaats. Haar naam is Chika. Weer een leuk vriendinnetje erbij.


Zo was het elke dag weer een feest. Tot de volgende keer.

Hola hier is Capitán weer. Vrouwtje vroeg of ik uitleg heb gegeven bij de foto's. Nee dus, ben ik vergeten. Dom van mij hè? Sommige foto's spreken voor zich. Maar als jullie iets willen weten vraag maar hoor. Op een van de foto's struinde ik het terrein af met allemaal olijfbomen.
Deze stuk grond ligt precies tegenover Casa Jacomo, hoef alleen maar het weggetje over te steken. En dan zijn er ook foto's gemaakt op het dakterras. Dit vond ik toch zo geweldig.
Van daaruit keek je uit over de plantages en als het helder weer was kun je de zee in de verte zien liggen. De eerste week hadden wij prachtig weer, maar daarna kwam er bewolking met regen. Zo jammer, anders was baasje met ons naar het strand gegaan, want in de wintermaanden mogen de honden daar los lopen. Ook in januari is het daar vaak 20 graden.
In de avond begon het af te koelen en kon het 's nachts koud worden. Geen nood, hebben jullie gezien dat wij dan heerlijk op een deken voor de houtkachel liggen? Wij waren helemaal uitgeteld na zo een drukke dag. Ach, ik beleef zoveel dingen.
Vrouwtje zegt dat ik een boek kan schrijven over alles. Dit had ik nooit durven dromen.
Knuf en poot van Canelo en mij.

Sjonge stelletje bofkonten!
Fijn dat jullie allemaal zo lekker hebben genoten!
Jij en Canelo hebben echt geboft met jullie baasjes hoor! En jullie willen zekker heel gauw weer terug naar jull ie vriendjes!

Geweldig om te lezen en wat een zijn de hondjes gelukkig.

Capitán je hebt het zo goed getroffen en ben zo blij te lezen dat het goed met je gaat en je het zo super hebt en gelukkig bent.

Eigenlijk zou je inderdaad een boek moeten schrijven Jacqueline, de verhaaltjes zijn ontzettend leuk

Wat een heerlijk huis heb je daar en wat geweldig voor de honden, ik hoop dat je eens daar kan blijven (en voor de rest van de honden mag blijven zorgen) want ik weet dat het je lust en je leven is om dieren te helpen

Veel liefs Yvonne

:35:

Het is inderdaad een heerlijk huis Yvonne. Niet groot, heel eenvoudig ingericht en makkelijk te onderhouden. Dat moet je net hebben als je een dagje ouder wordt. Luxe kunnen wij goed buiten des te meer houd je over voor de dieren. Op de foto's is het net niet te zien. In onze tuin verblijven ook zwerfkatjes, met een eigen afgezette gedeelte van de tuin, waar de honden niet kunnen komen. Daar hebben wij allerlei schuilplekjes voor ze gemaakt met dekentjes en een heerlijke 2 pers.matras op een lattenbodem. Op verschillende plaatsen openingen gemaakt waar ze ook buiten de ren kunnen komen. Deze katjes voelen zich veilig bij ons op het terrein.
Elke keer als wij er geweest zijn vullen wij de voorraad honden en kattenvoer weer aan, zodat ze ruim 2 maanden vooruit kunnen. Het geluk is dat wij in de buurt lieve dierenvrienden hebben leren kennen en Zita en Reno die een oogje in het zeil houden. Zij zorgen met z'n allen dat er elke dag eten en vers water klaar staat. Ons huisje daar en vooral de grote tuin is ideaal om zwerfdieren een schuilplek te bieden. Het heeft zo moeten zijn.
Eigenlijk zouden jullie het moeten zien. Je komt helemaal tot rust op die plek. Wie weet komt het een keertje van dat jullie met een heel stel die kant op komen. Jullie zijn van harte welkom hoor.

Ohh... dear Capitan...
We are very happy for you...
You're really happy!!
No doubt you enjoy the happy life that much deserved, along with your parents, who adore you ...
Enjoy your holiday, dear friend!
Thanks, Jacqueline, for this pics of Capitán, and his brother Canelo...
:35:
:51:

Kwam deze foto nog tegen in een oude mail van augustus 2009
Volgens mij staat die nog niet op het forum, beter te laat dan nooit haha

Oh vrouwtje Harriët, wat een leuke foto heb jij van mij gevonden. Zo te zien wilde ik hier gaan graven. Ja dat is namelijk een hobby van mij. In Spanje kon ik er ook niet genoeg van krijgen.
Van baasje kregen wij altijd een bot. Ik ben zo'n slimme hond. Ik begraaf mijn eigen bot en probeer het bot van Canelo of Raffi te pakken. Mijn makker Canelo staat het meestal toe want hij kent me onderhand. Op een van de foto's bij het schoonmaken van het zwembad heb ik ook een bot in mijn bek en als ik moet eten leg ik het bod in mijn voerbak. Tja, een bot is alles voor mij. In het begin wist ik niet eens wat ik er mee moest doen maar nu kan ik niet meer zonder.
Mijn baasjes en Canelo laten mij gewoon lekker mijn gang gaan. Ach ja lieve Cappi, zegt Canelo, jij moet zoveel inhalen, geniet er maar van zolang het nog kan. Ik krijg van baasje wel een nieuw bot. En ik,....ik heb lekker nog ergens een reserve bot liggen. Ben ik slim of niet???

Poot en knuf van mij.

Ah je bent een dikke boef Capitán maar wel een hele slimme dat is zo.

Een hele tuin straks vol met botjes van Capitán, maar eh er groeit geen botten boom uit hoor

Echt niet vrouwtje Harriët??? Ach wat jammer nou.